नुकसानीची पाहणी ड्रोन विमानाद्वारे

August 28, 2015, 11:45 am

≫ Next: शेतकरी कुटुंबाला मदतीचा हात

≪ Previous: औरंगाबादजवळ तरुणीवर सामूहिक बलात्कार

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, उस्मानाबाद

दुष्काळाची भीषणता आणि पिकांच्या झालेल्या नुकसानीची पाहणी करण्यासाठी राज्यात प्रथमतः उस्मानाबाद जिल्ह्यात ड्रोन विमानाचा वापर करण्यात येत आहे. या ड्रोन विमानाच्या मदतीने आकाशातून फोटो घेऊन सरकार दुष्काळी परिस्थितीवर नजर ठेवणार आहे.

राज्यात दुष्काळाची तीव्रता मराठवाड्यातील उस्मानाबाद जिल्ह्यात सर्वाधिक आहे. जिल्ह्यात पिण्याच्या पाण्याबरोबरच जनावरांच्या चाऱ्याचाही प्रश्न दिवसेंदिवस गंभीर बनत चालला आहे. पावसाअभावी खरीप हंगाम वाया गेल्याने शेतकरी पुरता वैतागला आहे. पावसाअभावी पिकांचे होणारे नुकसान व दुष्काळाच्या भीषणतेच्या नेमक्या स्थितीचा योग्य अंदाज घेण्यासाठी राज्य सरकार मानव विरहीत विमान म्हणजे ड्रोनचा वापर उस्मानाबाद जिल्ह्यात करीत आहे. राज्यात प्रथमच अशा प्रकारे ड्रोनद्वारे शेतातील पिकांच्या नुकसानीची पाहणी करण्यात येत आहे.

उस्मानाबाद जिल्ह्यातील तीन महसूल मंडळामध्ये येणाऱ्या ५१ गावातील पिकांच्या नुकसानीची नेमकी स्थिती पाहण्यासाठीचा ड्रोनचा वापर सध्या केला जात आहे. उस्मानाबादनंतर दुष्काळग्रस्त यवतमाळ व औरंगाबाद या दोन जिल्ह्यात हे ड्रोन पिकांचे नुकसान व दुष्काळ विमानातून कॅमेराच्या माध्यमातून टिपणार आहे.

उस्मानाबाद जिल्ह्यात जागजी, बेबळी या परिसरातील गावावरून हे ड्रोन विमान घिरट्या घालत असून त्या भागातील स्थिती कॅमेऱ्यात टिपत आहे. राज्य सरकारने नोएडा येथील स्कायमेट कंपनीला हे काय दिले असून चार तंत्रज्ञानाची टीम दोन ड्रोनच्या मदतीने हे काम उस्मानाबादेत करीत आहे. यासाठी वापरले जाणारे ड्रोन हे विमान आकाशात १५० मीटर उंचीवरून सुमारे सात किलोमीटर परिसरातील स्थितीचे जीपीआरएस सिस्टीमद्वारे शेतातील पिकांचे फोटो घेतात. दर ५ मीटरला एक अशाप्रकारे एका वेळी एक हजार फोटो या तंत्राद्वारे काढले जातात. या फोटोच्याद्वारे सर्व माहिती संकलीत करून ही स्कायमेट कंपनी शासनाला दुष्काळी स्थिती संदर्भातील अहवाल सादर करणार आहे. हेरगिरीसाठी वापरले जाणारे हे ड्रोन विमान आता पिकांच्या नुकसानीचा अंदाज घेण्यासाठी वापरण्यात येत आहे. खरीप व रब्बी अशा दोन्ही हंगामात हे ड्रोन पिक नुकसानीचा आढावा घेईल. राष्ट्रीय कृषी विकास विमा योजनेअंतर्गत आधुनिक तंत्रज्ञानाचा वापर करून पिकांचे नुकसानीचे मूल्यमापन करण्यासाठी उस्मानाबाद जिल्ह्यात प्रथमतःच ड्रोन वापरले जात आहे. त्यामुळे नुकसान भरपाईची कृषी विभाग मार्फत होणाऱ्या नजर पाहणी किंवा अंदाजे पाहणीची पद्धत बंद होणार आहे.

कृषी विभाग या सर्व गावात पीक कापणीपद्धत वापरून दुष्काळाच्या पिकाच्या उत्पादनतेवर आणि झालेल्या नुकसानीचा अहवाल तयार करणार आहे. या दोन्ही अहवालांची तुलना करून शेतकऱ्याला पीक विमा किंवा दुष्काळ अर्थसहाय्याची रक्कम निश्चित केली जाईल.

अविनाश कुमार मिश्रा, तंत्रज्ञ , स्कायमेट कंपनी

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

---

शेतकरी कुटुंबाला मदतीचा हात

August 28, 2015, 11:46 am

≫ Next: मारहाणीच्या चौकशीचे आदेश

≪ Previous: नुकसानीची पाहणी ड्रोन विमानाद्वारे

$

0

0

उस्मानाबाद : दुष्काळी परिस्थितीमुळे मराठवाड्यातील शेतकरी आत्महत्या करीत आहेत. या धीर सुटलेल्या शेतकऱ्यांच्या मदतीला पश्चिम महाराष्ट्रातील युवक सरसावले आहेत. निरेकर मित्र मंडळ या मैत्री ग्रुपने कळंब तालुक्यातील आंदोरा येथील आत्म‌हत्याग्रस्त भगवान तांबारे या शेतकऱ्याच्या कुटुंबाला आर्थिक मदत केली.

नीरा बारामती येथील दीपक काकडे, वैभव महावान, सुनील निंबाळकर, उत्तम काळे, पराग शिंदे, सांगली येथील डॉ. महावीर पाटील, भरत राजोबा, संदीप सांळुखे, अमोल पाटील, उमेश चिंचवडे, अरुण इनामदार, दीनदयाळ वैद्य, महेश पाटील, विजय दुर्गुडे, प्रा. अशोक थोरात, नारायण पुरी, सतीश मडके यांचा निरेकर मित्र मंडळ नावाचा एक ग्रुप आहे. या तरुणाचा प्रत्येक वर्षी एकत्र जमून स्नेहमेळावा होतो. हा स्नेहमेळावा न घेता त्यांनी शेतकऱ्यांच्या कुटुंबाला आर्थिक मदत केली. प्राचार्य डॉ. अशोकराव मोहेकर यांचा हस्ते संगीता तांबारे यांना अकरा हजार रुपयाचा निधी देण्यात आला. दरम्यान, याच कुटुंबातील एका मुलाच्या महाविद्यालयीन शिक्षणाची जबाबदारी डॉ. मोहेकर यांनी घेतली आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

मारहाणीच्या चौकशीचे आदेश

August 28, 2015, 11:47 am

≫ Next: उपोषणकर्त्यांची प्रकृती खालावली

≪ Previous: शेतकरी कुटुंबाला मदतीचा हात

$

0

0

म. टा. विशेष प्रतिनिधी, औरंगाबाद

जालना पोलिसांनी तरुणाला बेकायदेशीरित्या बेदम मारहाण केली. त्याचप्रमाणे त्याला क्षमतेपेक्षा अधिक प्रमाणात उठबशा काढण्यास भाग पाडले. त्यामुळे किडनी फेल झालेल्या तरुणाच्या मारहाण प्रकरणात कारवाई करण्याची विनंती करणाऱ्या याचिकेत प्रधान जिल्हा व सत्र न्यायधीशांच्या मार्फत चौकशी करण्याचे आदेश मुंबई हायकोर्टाच्या औरंगाबाद खंडपीठाचे न्या. एस. एस. शिंदे व न्या. ए. एम. बदर यांनी दिले आहेत.

जालना शहरामध्ये झालेल्या एका प्रकरणाच्या कारणावरुन २जुलै २०१५ रोजी येथील सतीश वाघ या तरुणाला पोलिसांनी चौकशीसाठी अंबड रस्त्यावरी सतकर कॉम्प्लेक्स येथे बोलावले होते. त्यानंतर पोलिसांनी त्याला पोलिस ग्राऊंडवर नेले. या ठिकाणी पोलिसांनी त्याला बेदम मारहाण केली, त्याचप्रमाणे त्याला पाचशे उठबशा काढण्यास भाग पाडले. यावेळी पोलिस उपअधिक्षक दिक्षीत गेडाम हे साध्या गणवेशात होते, त्यांनीही सतीशला बेल्टने बेदम मारहाण केली. मोठ्या प्रमाणात उठबशा काढल्याने सतीश हा बेशुद्ध झाला. पोलिसांनी त्याला दुसऱ्या दिवशी अटक करून कोर्टात नेले. कोर्टातून त्याची तात्काळ जामीनावर सुटका झाली. त्यानंतर पोलिसांनी सायंकाळी पुन्हा प्रतिबंधात्मक कारवाई केली. पोलिसांच्या बेदम मारहाण व अतिप्रमाणात काढलेल्या उठबशामुळे संतोषला खासगी रुग्णालयात दाखल केले. मात्र प्रकृती अधिक गंभीर असल्याने त्याला ९ जुलै रोजी औरंगाबादच्या एमजीएम रुग्णालयात दाखल करावे लागले. तब्बल २२ जुलैपर्यंत त्याच्यावर उपचार करण्यात आला. मारहाणीमुळे किडनीवर परिणाम झाल्याने संतोषला डायलीसीस करावे लागले होते. रुग्णालयात दाखल केल्यानंतर कदीम जालना पोलिसांनी घेतलेल्या जबाबात पोलिस उपअधिक्षक व अन्य पोलिसांनी केलेल्या मारहाणीने प्रकृती बिघडल्याचा जबाब संतोषने दिला होता. या प्रकारामुळे संतोषच्या वडीलांनी पोलिस अधिक्षक व विशेष पोलिस महानिरिक्षक यांच्याकडे तक्रारी करून पोलिसांच्या विरोधात कारवाई करण्याची विनंती केली. मात्र कुठलीही कारवाई झाली नाही. त्यांनी खंडपीठात फौजदारी याचिका दाखल केली. अमानुषपणे मारहाण करणाऱ्या पोलिस अधिकाऱ्यांच्या विरोधात गुन्हे दाखल करावेत, या प्रकरणाची स्वतंत्र यंत्रणेमार्फत चौकशी करावी व नुकसानभरपाई द्यावी अशी विनंती याचिकेत करण्यात आली. अशाच प्रकारची दुसरी याचिका ओमप्रकाश आडे यांनी दाखल केली होती.

सुनावणीदरम्यान सरकारी वकीलांनी सांगीतले की, दंगलीच्या गुन्ह्यात संतोष हा व्हिडीओ फुटेजमध्ये दिसत होता. घटनेपासून तो फरार असल्याने त्याला अटक केली होती. जर संतोष फरार होता, तर जानेवारी ते जुलै दरम्यान पोलिसांनी संतोषच्या घरी अथवा त्याच्या शेजाऱ्याकडे कुठलीही चौकशी केली नाही. अटक केल्यानंतर सर्वोच्च न्यायालयाने वेळोवेळी दिलेल्या मार्गदर्शक तत्वांचे उल्लंघन पोलिसांनी केले. याचिकाकर्त्याची बाजू सिद्धेश्वर ठोंबरे मांडत आहेत. सरकारतर्फे महेंद्र नेरळीकर हे काम पाहत आहेत.

अहवाल सादर करा

सुनावणीनंतर या प्रकरणी प्रधान जिल्हा व सत्र न्यायधीशांनी सखोल चौकशी करून तीन महिन्यात अहवाल सादर करावा असे आदेश खंडपीठाने दिले.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

उपोषणकर्त्यांची प्रकृती खालावली

August 28, 2015, 11:49 am

≫ Next: तीन लाखांसाठी विवाहितेला जाळले

≪ Previous: मारहाणीच्या चौकशीचे आदेश

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, लातूर

औसा तालुक्यातील हासेगाव ग्रामपंचायतीसमोर रवी बापटले यांच्यासह आठजण बेमुदत उपोषणास बसले आहेत. त्यापैकी दोघांची प्रकृती शुक्रवारी खालावली. त्यांना हासेगाव येथील प्राथमिक आरोग्य केंद्रात उपचारासाठी दाखल करण्यात आले आहे. अन्य दोघांचीही प्रकृती खालावत चालली आहे. त्यांनाही रुग्णालयात दाखल करण्यात येणार आहे.

औसा तालुक्यातील हासेगाव येथे एचआयव्ही व एड्स संक्रमित बालकांसाठी सेवालय प्रकल्प चालवण्यात येतो. या प्रकल्पाला येथील ग्रामपंचायतीचा प्रकल्प स्थापनेपासून विरोध आहे. प्रारंभी २००७ मध्ये सेवालयाला सहकार्य करायचे नाही, असा ठरावच ग्रामपंचायतीने घेतला होता. त्यानंतरही विविध कामात अडथळे आणण्याचे प्रकार सुरू आहेत. सेवालयावर गंभीर स्वरुपाचे आरोप करून बदनामी करण्याचे प्रयत्न ग्रामपंचायत करीत आहे. यामुळे देणग्यांवर परिणाम होण्याची भीती व्यक्त केली जात आहे.

सेवालयाची बदनामी करण्याचा प्रयत्न करणाऱ्यांवर चौकशी करून कठोर कारवाई करण्याच्या मागणीसाठी रवी बापटले यांच्यासह देशसेवक बगीचा सिंह, हासेगावचे माजी सरपंच संग्रामप्पा मुक्ता, सुग्रीव गोरे, प्रकाश आडे, नृत्यागंणा स्नेहा शिंदे, कोंडिबा सुरवसे, गोरोबा काळे हे हासेगाव ग्रामपंचायतीसमोर आमरण उपोषणास बसले आहेत. शुक्रवारी दुपारी औशाचे तहसीलदार डी. एन. बारस्कर यांनी उपोषणस्थळी जाऊन बापटले आणि इतर उपोषणकर्त्यांची भेट घेतली.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

तीन लाखांसाठी विवाहितेला जाळले

August 28, 2015, 11:51 am

≫ Next: दोन बैलजोड्यांची सारोळ्यातून चोरी

≪ Previous: उपोषणकर्त्यांची प्रकृती खालावली

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, लातूर

माहेरहून तीन लाख रुपये घेऊन ये म्हणून वीस वर्षीय विवाहितेला चक्क जीवंत जाळण्याचा प्रकार घडला. ही धक्कादायक घटना रोकडा सावरगाव ( ता. अहमदपूर) येथे गुरुवारी रात्री घडली. या विवाहितेवर लातूर येथील शासकीय रुग्णालयात उपचार सुरू आहेत.

परभणी जिल्ह्यातील खेडेगावात राहणाऱ्या सारिकाचा विवाह एक वर्षांपूर्वी अहमदपूर तालुक्यातील रोकडा सावरगाव येथे राहणाऱ्या हनमंत हुंडे या मुलाशी झाला होता. लग्नाच्यावेळी देखील रिवाजाप्रमाणे दोन लाख हुंडा आणि ३ तोळे सोने मुलीच्या आई-वडिलांनी दिले होते.

लग्नानंतर पुण्यात मोबाइलचे दुकान टाकण्यासाठी आणि पुण्यात राहण्यासाठी लागणारे घराचे डिपॉझीट देण्यासाठी मुलाकडून पैश्यांची मागणी सुरूच होती. मुलीच्या घरची परिस्थिती बेताची असल्याने त्यांनी पैसे देण्यास नकार दिला होता. त्यामुळे तिला घरातच जाळून मारण्याचा प्रयत्न केल्याचा आरोप जळीत मुलीच्या आई वडिलांनी केला आहे.

या बाबत मुलीच्या जबाबावरून गुन्हा नोंद करण्याची प्रक्रिया सुरू होती. माणुसकीला काळीमा फासणार ही घटना आहे. त्यामुळे या प्रकरणातील आरोपींना तात्काळ अटक करण्याची मागणी महिला आयोगाच्या सदस्या आशा भिसे यांनी केली आहे. त्यांनी लातूर येथील शासकीय रुग्णालयात जावून पीडित मुलीची भेट घेऊन विचारपूस केली. दरम्यान, योग्य पद्धतीने मुलीचे लग्न लावून दिले. घरातील वस्तू विकून त्यांच्या मागण्या पूर्ण केल्या. त्यांनतरही मुलीचा छळ केला जात होता, अशी प्र्रति‌क्रिया पीडित मुलीचे वडील मारोती लांडगे यांनी व्यक्त केली आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

दोन बैलजोड्यांची सारोळ्यातून चोरी

August 28, 2015, 11:54 am

≫ Next: गळतीमुळे अर्धे पाणी वाया

≪ Previous: तीन लाखांसाठी विवाहितेला जाळले

$

0

0

सिल्लोडः दुष्काळात होरपळणाऱ्या शेतकऱ्यांच्या बैलजोड्या चोरीच्या घटना तालुक्यात घडत आहेत. सारोळाचे नारायण अर्जून लहाने व ग्रामपंचायत सदस्य सोमीनाथ दादा सोन्ने यांची बैलजोडी गुरुवारी (२८ ऑगस्ट) रात्री चोरीस गेली. या दोन बैलजोड्यांची किंमत पावणेदोन लाख रुपये आहे. या प्रकरणी अजिंठा पोलिस ठाण्यात गुन्हा दाखल करण्यात आला आहे. यामुळे भीती व्यक्त होत आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

गळतीमुळे अर्धे पाणी वाया

August 28, 2015, 11:56 am

≫ Next: पोलिस आले; आरोपी थोडक्यात निसटले

≪ Previous: दोन बैलजोड्यांची सारोळ्यातून चोरी

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, कन्नड

कन्नड तालुक्यातील विविध धरण, तलाव व बंधाऱ्यांना देखभाल दुरुस्ती होत नसल्याचे गळती लागली आहे. तालुक्यातील साठवण क्षमतेपैकी निम्मे पाणी वाया जात असल्याचे एका अभ्यासात स्पष्ट झाले आहे. अॅग्र‌िकल्चर डेव्हलपमेंट संस्थेने लघु सिंचन विभाग व जिल्हा परिषद सिंचन विभागाच्या मदतीने हा अभ्यास करून मुख्यमंत्र्यांना अहवाल सादर केला आहे.

अॅग्रीकल्चर डेव्हलपमेंट संस्थेने तीन महिने तालुक्यातील ३६८ छोट्या-मोठे तलाव, धरण व सिंचन प्रकल्पांचे सूक्ष्म सर्वेक्षण केले. तालुक्यातील बहुतेक प्रकल्प तत्कालीन आमदार नारायण आप्पा नागदकर, रायभान जाधव यांच्या कार्यकाळात बांधलेे आहेत. दुरुस्तीअभावी या प्रकल्पांची वाताहत झाली असून मोठ्या प्रमाणात गळती लागली आहे. त्यामुळे फक्त ५५ टक्के साठवण होते व ४५ टक्के पाणी वाया जाते, अशी माहिती संस्थेतर्फे देण्यात आली.

तालुक्याची भौगोलिक परिस्थिती पाणी साठवणुकीसाठी अनुकूल आहे. प्रकल्पांचा पूर्ण क्षमतेने वापर केल्यास ६ हजार १८१.९१ द.ल.घ.फु.(६.१८७ टीएमसी) पाणी साठू शकते. आजघडीला साठवण क्षमता फक्त ३ हजार ३६०.१३ द.ल.घ.फु. (३ टीएमसी) राहिली आहे. तलाव व प्रकल्पांच्या देखभाल दुरुस्तीकडे संबंधित विभागाचे दुर्लक्ष असल्याचे या अभ्यासात स्पष्ट होत आहे. सर्वाधिक गळतीचे प्रमाण गाव तलावाचे असून त्यात केवळ दोन टक्के पाणी साठवले जाते. जलयुक्त शिवार योजनेअंतर्गत योग्य नियोजन केल्यास ६.१८ टीएमसी जलसाठा उपलब्ध होऊ शकतो. हा अहवाल मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांना देण्यात आला आहे.

कन्नड येथील बारामती अॅग्रोतर्फे (साखर कारखाना) पाच गावांत जलयुक्त शिवार योजनेतून कामे करण्यात येत आहेत. या गावांतील साठवण तलावातून मोफत गाळ उपसून देण्यात येत असल्याचेही सांगण्यात आले.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

पोलिस आले; आरोपी थोडक्यात निसटले

August 28, 2015, 11:58 am

≫ Next: शिक्षक रागावल्याने विद्यार्थिनी बेपत्ता

≪ Previous: गळतीमुळे अर्धे पाणी वाया

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, औरंगाबाद

जालना रोडवरील केम्ब्रिज स्कूलजवळच्या चौकात नेहमी वाहूतक असते. या गजबजलेल्या चौकापासून सामुहिक बलात्कार केलेले घटनास्थळ अवघे आठशे मीटर अंतरावर आहे. मात्र निर्जन स्थळ व मिट्ट अंधार यामुळे हा प्रकार कोणाच्याही लक्षात आला नाही. तरुणाने चौकात धाव घेऊन पोलिस येईपर्यंत आरोपी काही वेळातच पसार झाले.

केम्ब्रिज चौकातून हर्सूल सावंगीकडे जाणाऱ्या बायपासवर चौकापासून अवघ्या तीनशे मीटर अंतरावर बंद पडलेला हॉटेल शिवनेरी हा ढाबा आहे. या ढाब्यासमोर गौरी प्रॉपर्टीज अँड लँड डेव्हलपर्सने 'शिवपार्क' हे प्लॉटिंगकरिता कच्चा रस्ता तयार केला आहे. या निर्जन परिसरात जोडप्यासोबत हा अत्याचाराचा प्रकार घडला. घटनास्थळापासून जालना रोडवरील केम्ब्रिज चौक स्पष्टपणे दिसतो. मार खाणाऱ्या त्या मुलीच्या मित्राने सुटका करून घेऊन चौक गाठला तेव्हा पाणीपुरवठामंत्री बबनराव लोणीकर ताफा जालन्याकडे रवाना करून शहर पोलिसांचे स्कॉटिंग पथक परत येत होते. पथकाला हा तरूण आरडाओरड करताना दिसला. या तरुणाने पोलिसांची गाडी अडवून प्रकार सांगितला. पोलिसांनी घटनास्थळी धाव घेतली, तोपर्यंत पीडित तरुणीला सोडून आरोपी दुचाकीवरून पळून गेले होते.

नागरिकांनी शक्यतो निर्जन स्थळी जाणे टाळावे. या ठिकाणी अनूचित प्रकार घडल्यास मदतीची शक्यता कमी असते.

- सुनील लांजेवार, पोलिस उपअधीक्षक

वर्षभरात तीन सामूहिक बलात्कार

गेल्या वर्षभरात शहरात सामूहिक बलात्काराच्या तीन घटना घडल्या आहेत. गेल्या नऊ महिन्यांतील ही चौ‌थी घटना आहे. यापूर्वी दोन वर्षांपूर्वी भांगसीमाता गडावर पाच आरोपींनी सामूहिक बलात्कार केल्याची घटना घडली होती.

डिसेंबर २०१४ ः शालेय विद्यार्थिनीवर सामूहिक बलात्कार केल्याप्रकरणी दोघांवर गुन्हा

१३ जुलै २०१५ ः मुंबईच्या ट्रुप डान्सरवर तिघांचा सामूहिक बलात्कार

१७ जुलै २०१५ ः आंबेडकर नगरात कुख्यात गुंड भुऱ्या व साथीदारांचा महिलेवर बलात्कार

याप्रकरणी एका आरोपीला ताब्यात घेण्यात आले असून, गुन्ह्यात वापरलेली दुचाकी हस्तगत करण्यात आली आहे. पसार झालेल्या उर्वरित तीन आरोपींचा शोध सुरू आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

---

शिक्षक रागावल्याने विद्यार्थिनी बेपत्ता

August 28, 2015, 12:00 pm

≫ Next: निवासी डॉक्टर, कर्मचारी स्वाइन फ्लू लसीविनाच

≪ Previous: पोलिस आले; आरोपी थोडक्यात निसटले

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, औरंगाबाद

मोबाइल वापरण्यावरून आई-वडिलांकडून बोलणी खाल्ली, शिक्षकांनीही पालकांना बोलावून आणा, असे सांगितले. त्यामुळे घाबरलेल्या दोन शाळकरी मुली काही मित्रांनी फूस लावल्याने बेपत्ता झाल्या. परंतु, कुटुंबीय व पोलिसांनी तातडीने हालचाली केल्याने उस्मानपुऱ्यातील या दोन मुलींना मनमाड येथून ताब्यात घेण्यात आले.

उस्मापुऱ्यातील पंधरा वर्षांच्या दोन शाळकरी मुलींकडे काही दिवसांपूर्वी मोबाइल वापरत होत्या. हे मोबाइल त्यांना आई-वडील किंवा नातेवाइकांनी दिलेला नव्हता. त्या मोबाइल वापरत असल्याचे लक्षात आल्याने कुटुंबीयांनी त्यांना धारेवर धरले व मोबाइल काढून घेतला. काही दिवसांनी पुन्हा त्यांच्याकडे मोबाइल असल्याचे शिक्षकांच्या लक्षात आले. शिक्षकांनी मोबाइल ताब्यात घेऊन त्यांच्या पालकांना बोलावून आणण्याची तंबी दिली होती. या प्रकाराने मुली घाबरून गेल्या. दरम्यान, या दोघींची शाळेबाहेरील काही मुलांशी ओळख होती. त्यांनी दोघींना मनमाडला चला; आपण तेथे भेटू, असे सांगितले. त्यांच्या सांगण्यानुसार मुलींनी घरातून काही रक्कम, दागिने, कपडे दप्तरात टाकले व शाळेत जात असल्याचे सांगून गुरुवारी सकाळी घराबाहेर पडल्या. परंतु, शाळेतन घरी न आल्याने पालकांना चिंता लागली. पालकांनी उस्मानपुरा पोलिस ठाणे गाठून अपहरणाचा गुन्हा नोंदवला.

चौकशीत पालकांच्या तोंडून काही मुलांची नावे समोर आल्यानंतर पोलिसांनी मुलांना बोलावून घेतले. या मुलांनी आम्ही मनमाड येथे भेटण्याचे ठरवले आहे, असे सांगितल्यानंतर पोलिसांनी दोन्ही मुलींचे फोटो व्हॉट्सअॅपवरून तत्काळ मनमाड रेल्वे पोलिसांना पाठवले. मनमाड पोलिसांनी त्यांचा शोध घेऊन ताब्यात घेतले. उस्मानपुरा पोलिस पथकाने मनमाड येथून मुलींना आणून पालकांच्या स्वाधीन केले आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

निवासी डॉक्टर, कर्मचारी स्वाइन फ्लू लसीविनाच

August 28, 2015, 12:04 pm

≫ Next: हलगर्जीपणामुळे मृत्यू

≪ Previous: शिक्षक रागावल्याने विद्यार्थिनी बेपत्ता

$

0

0

औरंगाबादः घाटीमध्ये स्वाइन फ्लूचे रुग्ण दाखल होत असताना या रुग्णांची २४ तास सेवा करणाऱ्या निवासी डॉक्टरांसह इतर डॉक्टर व आरोग्य कर्मचाऱ्यांना अजूनही स्वाइन फ्लूची लस मिळालेली नाही. राज्यातील इतर काही शासकीय वैद्यकीय महाविद्यालय व रुग्णालयांमध्ये निवासी डॉक्टरांना स्वाइन फ्लू झाल्याचे स्पष्ट झाले आहे. त्यामुळे स्वाइन फ्लू वॉर्डामध्ये काम करणाऱ्या निवासी डॉक्टर, वरिष्ठ-कनिष्ठ डॉक्टर, परिचारक-परिचारिका व इतर कर्मचाऱ्यांना तरी ही लस वेळेत देणे गरजेचे आहे.

मागच्या मोसमात फेब्रुवारीमध्ये ही लस उपलब्ध करण्यात आली होती. त्यामुळे लसीचा उपयोग अगदी शेवटच्या टप्प्यात झाला. या वर्षी जूनमध्येच ही लस उपलब्ध करून त्याचा प्रत्यक्ष वापर होणे गरजेचे होते, मात्र ऑगस्ट संपत आला तरी लस वाटपाच्या हालचाली दिसून येत नसल्याचे चित्र आहे. सूत्रांनी सांगितल्यानुसार, स्वाइन फ्लू वॉर्डामध्ये काम करणाऱ्या निवासी डॉक्टरांना लसीबद्दल अद्याप काहीही कळविण्यात आलेले नाही किंवा पूर्व तयारी म्हणून कुठलाही आढावा घेण्यात आलेला नाही.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

हलगर्जीपणामुळे मृत्यू

August 28, 2015, 12:06 pm

≫ Next: इंद्राणी मुखर्जीने दीड कोटीला गंडविले

≪ Previous: निवासी डॉक्टर, कर्मचारी स्वाइन फ्लू लसीविनाच

$

0

0

म. टा. विशेष प्रतिनिधी, औरंगाबाद

बी.ए.एम. एस.चे शिक्षण घेणाऱ्या श्वेता देशमुख हिचा मृत्यू उपचारादरम्यान समर्थनगर येथील साई हॉस्पिटलमध्ये झाला. हलगर्जी, निष्काळजी व चुकीच्या उपचारामुळे तिच्या मृत्यूस कारणीभूत ठरलेल्या डॉ. प्रसन्न देशमुख यांच्याविरुद्ध फौजदारी कारवाईचा मार्ग मोकळा झाला आहे. त्यांच्याविरुद्धची कारवाई हायकोर्टाने रद्द केली होती. तो निर्णय सुप्रीम कोर्टाचे न्या. रंजन गोगोई व न्या. एन. व्ही. रमणा यांनी रद्द केला.

उपचारात हलगर्जीपणा झाल्याने श्वेता वामनराव देशमुख या १९ वर्षीय तरुणीचा मृत्यू १३ सप्टेंबर २००८ रोजी झाला. तिला मलेरिया झाल्याचे निदान करण्यात आले होते. श्वेताचा भाऊ अमरने क्रांतिचौक पोलिस ठाण्यात डॉ. प्रसन्न देशमुख यांच्याविरुद्ध उपचारातील हलगर्जी, निष्काळजीपणा व गुन्ह्यातील पुरावे नष्ट केल्याबाबत तक्रार दाखल केली.

औरंगाबाद कोर्टात २२ जानेवारी २००९ रोजी डॉ. देशमुख यांच्याविरुद्ध आरोपपत्र दाखल झाले. या आरोपातून मुक्तता व्हावी म्हणून डॉ. देशमुख यांनी मुंबई हायकोर्टाच्या औरंगाबाद खंडपीठात धाव घेतली. हायकोर्टाने २५ जून २००९ रोजी डॉ. देशमुख व इतर यांच्याविरुद्धची फौजदारी कारवाई रद्द करण्याचे आदेश दिले होते. या निर्णयाला अमर देशमुख यांनी सुप्रीम कोर्टात धाव घेतली. त्यांचे फौजदारी अपील कोर्टाने मंजूर करून हायकोर्टाचा निर्णय रद्द केला.

चुकीच्या उपचारामुळे श्वेताचा मृत्यू झाला होता. सुप्रीम कोर्टाच्या निर्णयामुळे देशमुख कुटुंबियाला न्याय मिळाला आहे.

- अमर देशमुख, याचिकाकर्ते

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

इंद्राणी मुखर्जीने दीड कोटीला गंडविले

August 28, 2015, 12:12 pm

≫ Next: ७६ हजार विद्यार्थ्यांची शिक्षणाला सोडचिठ्ठी!

≪ Previous: हलगर्जीपणामुळे मृत्यू

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, औरंगाबाद

कॉर्पोरेट विश्वात खळबळ उडवलेल्या इंद्राणी मुखर्जीची पाळेमुळे औरंगाबाद शहरापर्यंत पोहचली आहेत. मालिकेच्या निर्मिती करारात माजी खासदार उत्तमसिंग पवार यांची दीड कोटी रुपयांची फसवणूक केल्याचा दावा त्यांनी केला आहे. इंद्राणीचे विदेशात वास्तव्य असल्यामुळे कायदेशीर नोटीस बजावता आली नाही, मात्र आता तिला अटक झाल्यामुळे मुंबई पोलिसांकडे तक्रार करणार असल्याचे पवार यांनी सांगितले.

माजी खासदार उत्तमसिंग पवार यांनी २००८मध्ये आपल्या 'यूएसपी फिल्म'द्वारे इंदिरा गांधी यांच्या जीवनावर आधारित मालिका निर्मिती सुरू केली होती. या मालिकेसाठी इंद्राणी मुखर्जीच्या 'आयएनएक्स प्रॉडक्शन'शी करार करण्यात आला. त्यावेळी इंद्राणी चॅनलची सीईओ होती. या करारानंतर पवार यांनी प्रत्यक्ष चित्रीकरण सुरू केले. गुंतवणूकदारांनी 'आयएनएक्स प्रॉडक्शन'मधून गुंतवणूक काढल्याने कंपनी बुडाली. तात्काळ इंद्राणीने कंपनी दुसऱ्यांना विकली व ती विदेशात गेली, असे पवार यांनी सांगितले. दरम्यान, खर्च वसूल करण्यासाठी पवार यांनी कायदेशीर नोटीस बजावली; प्रॉडक्शन हाउसमार्फत ई-मेलवर संपर्क साधला. तुम्ही मालिका दुसऱ्या चॅनलला देऊ शकता, असे इंद्राणीने कळविले, पण दुसरे चॅनल कमी मोबदला देणार असल्यामुळे पवार यांनी इंद्राणीकडून पैसे परत मिळवण्याचा निर्णय घेतला. काही वर्षे इंद्राणी विदेशातच असल्याने नोटीसला उत्तर मिळाले नाही. सध्या ती मुंबई पोलिसांच्या ताब्यात असून पोलिसांकडे तक्रार करणार आहे, असे पवार यांनी सांगितले.

शीना भेटली होती

इंद्राणीने मुलगी शीना हिची हत्या केल्याचा आरोप आहे. ही माझी बहिण असल्याचे तिने पवार यांनाही सांगितले होते. 'इंदिरा गांधी' मालिकेनिमित्त पवार यांच्याशी इंद्राणीने अनेकदा चर्चा केली. प्रत्यक्षात मालिका डब्यात गेली, पण काही वर्षानंतर खुनप्रकरणामुळे इंद्राणी प्रकाशझोतात आली.

माझ्याप्रमाणे अनेकजण 'आयएनएक्स कंपनी'शी करार करून फसले असतील. इंद्राणी नसल्यामुळे पाठपुरावा थांबवला होता, पण आता पुन्हा कायदेशीर दाद मागणार आहे.

- उत्तमसिंग पवार, माजी खासदार

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

७६ हजार विद्यार्थ्यांची शिक्षणाला सोडचिठ्ठी!

August 28, 2015, 12:14 pm

≫ Next: मुकुंदवाडीत दारूगुत्ता बंद

≪ Previous: इंद्राणी मुखर्जीने दीड कोटीला गंडविले

$

0

0

ashish.choudhari@timesgroup.com

औरंगाबाद : राज्यभरात दहावीनंतर सुमारे ७६ हजार १५६ विद्यार्थ्यांनी शिक्षणाला राम राम ठोकल्याचे धक्कादायक वास्तव समोर आले आहे. या विद्यार्थ्यांनी माध्यमिक व उच्च माध्यमिक शिक्षण मंडळतर्फे घेण्यात आलेली दहावीची फेरपरीक्षाच दिलेली नाही. गळतीचे हे प्रमाण मंडळासह शिक्षण विभागालाही चक्रावून सोडणारे आहे.

शिक्षणाचा स्तर उंचावतो तसे गळतीचे प्रमाण वाढते. दहावीच्या परीक्षांच्या आकडेवारीवरून हे प्रमाण चिंताजनक असल्याचे स्पष्ट झाले आहे. विद्यार्थ्यांचे शैक्षणिक वर्ष वाया जाऊ नये यासाठी मंडळाने या वर्षीपासून निकालानंतर महिनाभरात फेरपरीक्षा घेण्याचा निर्णय घेतला. दहावीच्या फेरपरीक्षेचा निकाल बुधवारी जाहीर झाला. या निकालात घसरण झालीच, पण मुख्य परीक्षेतील अनुत्तीर्ण विद्यार्थ्यांपैकी परीक्षेला बसणाऱ्या विद्यार्थ्यांच्या संख्येत मोठी घट झाल्याचे समोर आले आहे. हे गळतीचे लक्षण असल्याचेही मंडळाचे अधिकारी खासगीत सांगत आहेत. राज्यभरात ७६ हजार १५६ विद्यार्थ्यांनी दहावीची फेरपरीक्षा देण्याचे टाळले.

फेब्रुवारी-मार्चमध्ये दहावीची परीक्षा राज्यातील १५ लाख ७२ हजार २६८ विद्यार्थ्यांनी दिली. यापैकी १४ लाख ३७ हजार ९२२ विद्यार्थी उत्तीर्ण झाले. १ लाख ३४ हजार ३४६ विद्यार्थी नापास झाले. फेरपरीक्षेला बसलेल्या विद्यार्थ्यांची संख्या १ लाख ५३ हजार ४०१ होती. त्यापैकी ७२ हजार २६२ विद्यार्थी उत्तीर्ण, तर ८१ हजार १३९ विद्यार्थी नापास झाले. एकूण आकडेवारी पाहता जुलै-ऑगस्टमध्ये घेण्यात आलेल्या फेरपरीक्षेला राज्यभरातून २ लाख १५ हजार ४८५ विद्यार्थ्यांनी अर्ज करणे अपेक्षित होते, परंतु केवळ १ लाख ३९ हजार ३२९ विद्यार्थी परीक्षेला बसले. ७६ हजार १५६ विद्यार्थ्यांनी परीक्षाच दिली नाही.

नोंदणीनंतरही परीक्षा टाळली

यावर्षी राज्यात १ लाख ४१ हजार १२१ विद्यार्थ्यांनी दहावीच्या फेरपरीक्षेसाठी नोंदणी केली होती. यापैकी प्रत्यक्षात १ लाख ३९ हजार ३२९ विद्यार्थ्यांनी परीक्षा दिली. म्हणजे नोंदणी करूनही सुमारे १७०० विद्यार्थ्यांनी परीक्षा देण्याचे टाळले.

दहावी परीक्षेत अनुत्तीर्ण झाल्यानंतर शिक्षण सोडण्याचा हा प्रकार विचार करायला लावणारा आहे. प्राथमिक, माध्यमिक, उच्च माध्यमिक स्तरावरील गळतीप्रमाणे या गळतीचे मोजमाप केले जात नाही. गळतीबाबतचे प्रमाण शोधून चिंतन आणि उपायही शोधण्याचा प्रयत्न होतो.

- गंगाधर म्हमाणे, अध्यक्ष, राज्य मंडळ, पुणे

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

मुकुंदवाडीत दारूगुत्ता बंद

August 28, 2015, 12:09 pm

≫ Next: ‘संथारा’ निकालाला सुप्रीम कोर्टात आव्हान

≪ Previous: ७६ हजार विद्यार्थ्यांची शिक्षणाला सोडचिठ्ठी!

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, औरंगाबाद

'साहेब रस्त्याने जाताना आमच्या आई-बहिणींना सुरक्षित वाटत नाही. दारूगुत्ता परिसरात कायम दारूड्यांचा वावर, शिवीगाळ, छेडछाडीचे प्रकार होतात. आता इथं राहायचं कसं. तुम्हीच यातून सोडवा,' असा टाहो नागरिकांनी पोलिस आयुक्तांसमोर शुक्रवारी फोडला. तेव्हा अमितेशकुमार यांनी स्वतः मुकुंदवाडीतील दारूगुत्त्याची पाहणी करत, तो समोर उभा राहून बंद केला.

अमितेशकुमार यांनी जयभवानीनगर ते मुकुंदवाडी रेल्वे स्टेशनपर्यंत रोडवर असलेल्या अतिक्रमणाची पाहणी केली. यावेळी जमलेल्या नागरिकांना त्यांच्या काही समस्या, अवैध धंदे सुरू आहेत का, अशी विचारणा केली. असह्य लोकांनी मुकुंदवाडी पोलिस ठाण्याच्या निरीक्षकांसमोर त्यांच्या अकार्यक्षमतेचा पाढा वाचला. 'रेल्वेस्टेशन परिसरात कायम मद्यपींचा वावर असतो. रिक्षाचालकांचे अतिक्रमण, दादागिरीमुळे आम्ही त्रस्त झालो आहोत. महिला परिसरातून जाण्यास धजावत नाही. रेल्वे स्टेशनमध्ये दिवसभर जुगारी पत्ते खेळतात. पोलिस चौकीपासून काही अंतरावरच देशी दारूचा अड्डा आहे. या ठिकाणी सतत दारूड्यांचा वावर असतो. महिला छेडछाडीचे प्रकार होतात. याबाबत पोलिसांना तक्रार दिली, पण ते काहीच करत नाही. शासनकर्त्या पोलिसांचा या भागात काहीही वचक नाही'. या तक्रारी ऐकताच अमितेशकुमार यांनी तडक देशीदारूचा अड्डा गाठला. आत प्रवेश करताच हा अड्डा नियमबाह्य पद्धतीने सुरू असल्याचे निदर्शनास आले. महेंद्र जैस्वाल यांचे हे दुकान आहे. या ठिकाणी व्यवस्थापक कार्यरत होता. आयुक्तांनी तिथेच दारूअड्डा बंद करण्याचे आदेश ‌दिले. आपल्यासमोर दुकानाला टाळे ठोकायला लावले. मालकाला कागदपत्रे घेऊन आयुक्तालयात हजर राहण्याचे आदेश दिले.

भागातील समस्या सोडवण्यासाठी स्थानिक तरुणांचे एक मंडळ तयार करण्यात येईल. त्यांना पोलिसांची मदत तसेच ओळखपत्र देण्यात येईल. त्यांच्या माध्यमातून या भागातील समस्या सोडवण्यात येतील. पोलिस चौकीत नियमित पोलिस बसतील. गस्त वाढवू. अवैध धंदे करणाऱ्यांवर कठोर कारवाई करू.

- अमितेशकुमार, पोलिस आयुक्त

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

‘संथारा’ निकालाला सुप्रीम कोर्टात आव्हान

August 28, 2015, 12:15 pm

≫ Next: पोटच्या पोरापासून संरक्षण द्या

≪ Previous: मुकुंदवाडीत दारूगुत्ता बंद

$

0

0

म. टा. विशेष प्रतिनिधी, औरंगाबाद

जैन धर्मीयांचे संथारा व्रत म्हणजे आत्महत्या असल्याच्या राजस्थान हायकोर्टाच्या निकालामुळे खळबळ उडाली आहे. या निकालाला येथील नागरिक सचिन झवेरी यांनी सुप्रीम कोर्टात आव्हान दिले आहे. या याचिकेची सुनावणी सोमवारी होणार आहे.

स्वतःहून अन्न-पाण्याचा त्याग करून देहत्याग करण्याच्या धार्मिक परंपरेला संथारा व्रत असे म्हटले जाते, मात्र हे धार्मिक व्रत बेकायदा ठरवून संथारा व्रत घेणाऱ्यास आणि त्या विधिमध्ये सहभागी होणाऱ्यांना ही शिक्षा करण्याचा आदेश कोर्टाने दिले आहेत. या निकालाला येथील नागरिक सचिन झवेरी यांनी सुप्रीम कोर्टात आव्हान दिले आहे. या याचिकेची सुनावणी सोमवारी मुख्य न्यायमूर्ती एस. दत्तू यांच्या खंडपीठासमोर होणार आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

---

पोटच्या पोरापासून संरक्षण द्या

August 28, 2015, 12:17 pm

≫ Next: रातोरात कारवाई

≪ Previous: ‘संथारा’ निकालाला सुप्रीम कोर्टात आव्हान

$

0

0

म. टा. विशेष प्रतिनिधी, औरंगाबाद

मानसिक छळ करणाऱ्या स्वतःच्या मुलाकडून संरक्षण मिळावे म्हणून ७० वर्षीय पंढरीनाथ अंभोरे यांनी मुंबई हायकोर्टाच्या औरंगाबाद खंडपीठात याचिका केली. त्यांचा पोलिस ठाण्यातील अर्ज ७ सप्टेंबरपर्यंत निकाली काढण्याचे आदेश न्या. संभाजी शिंदे व न्या. ए. एम. बदर यांनी जालना पोलिस अधीक्षकांना दिले आहेत.

आई -वडील व यंग सिनिअर यांच्या चरितार्थ व कल्याणासाठी कायद्यांतर्गत बदनापूर तालुक्यातील सेलगावचे रहिवाशी पंढरीनाथ अंभोरे यांनी अर्ज केला होता. मुलगा अशोक यांच्याकडून छळ होत असल्याने पंढरीनाथ यांनी पोलिस तक्रार केली. दोन वेळेस जिवंत मारण्याचा प्रयत्न केल्याचे अर्जात म्हटले आहे. अशोक हा श्रीमंत झाल्याने त्याने पंढरीनाथ यांना घरातून हाकलून दिले. त्यांचा दुसरा मुलगा बबन त्यांचा सांभाळ करू लागला. अशोकने त्यालाही धमकी दिली होती, असे या अर्जात म्हटले आहे. दुसऱ्या कोणालाही सांभाळ करू देत नव्हता. अशोक पोलिस खात्यात नोकरीला असल्याने पोलिस त्याच्यावर कारवाई करत नव्हते. पोलिस दाद देत नसल्याने पंढरीनाथ यांनी हायकोर्टाच्या विधी सेवा उपसमितीकडे अर्ज सादर केला. उपसमितीने त्यांची बाजू मांडण्यासाठी संदीप आंधळे यांची नेमणूक केली.

वृद्धापकाळात कसल्याही प्रकारचा त्रास मुलांकडून होऊ नये म्हणून हा कायदा करण्यात आला. त्यांच्या जीविताचे व मालमत्तेचे संरक्षण करण्यासाठी जिल्हा पोलिस अधीक्षक व पोलिस आयुक्त यांना आवश्यक उपाययोजना करण्याचे अधिकार आहेत, असा युक्तिवाद आंधळे यांनी केला. कोर्टाने पंढरीनाथ यांना दिलासा देणारा निर्णय दिला.

केवळ आर्थिक अडचणीमुळे कोणताही नागरिक न्यायापासून वंचित राहू नये. विधी सेवेसारख्या संस्था असणे आवश्यक आहे. औरंगाबाद खंडपीठातील उपकेंद्रामुळे गरीब, गरजूंना तत्काळ न्याय मिळवून देत आला.

- संदीप आंधळे, याचिकाकर्त्याचे वकील

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

रातोरात कारवाई

August 28, 2015, 12:10 pm

≫ Next: शहरात क्रीडा सुविधांचा अभाव

≪ Previous: पोटच्या पोरापासून संरक्षण द्या

$

0

0

म. टा. प्रतिनिधी, औरंगाबाद

सालारजंग इस्टेटचे प्रशासक असल्याचे सांगून ऐतिहासिक वारसा लाभलेले शासकीय कला महाविद्यालय गिळंकृत करण्याचा डाव फसला. महाविद्यालयाभोवती ठोकलेले लोखंडी पत्रे गुरुवारी रातोरात काढण्यात आले. मात्र, ही कारवाई केली कोण यावर कुणीच बोलायला तयार नाही.

बुधवारी (२६ ऑगस्ट) शासकीय कला महाविद्यालयाचा अचानक काही जणांनी ताबा घेतला. महाविद्यालयाभोवती लोखंडी पत्रे ठोकले. इमारतीमधील येण्या-जाण्याचा दरवाजा बंद केला. यावरून ही इमारत हडपली जाणार की काय, अशी चर्चा सुरू झाली. कॉलेज वाचवण्यासाठी महाविद्यालयाच्या माजी विद्यार्थ्यांनी धडपड सुरू केली. याबाबतची माहिती जिल्हाधिकारी तसेच पोलिस प्रशासनाला दिली. दरम्यान, गुरुवारी रात्री हे पत्रे काढून टाकण्यात आले, मात्र ते पत्रे कुणी काढले, याबाबत कुणीही बोलण्यास तयार नाही. स्थानिकांनी मात्र पोलिसांनी ही कारवाई केल्याचे सांगितले. १९७१मध्ये स्थापना झालेल्या या महाविद्यालयाचे २००३ मध्ये नवीन जागेत स्थलांतर करण्यात आले. त्यामुळे गेल्या दहा वर्षांपासून ही इमारत दुर्लक्षित होती. या इमारतीमध्ये जाण्यासाठी रस्ताही उपलब्ध नाही.

महाविद्यालयासमोर असलेल्या शासकीय जागेवर बांधकाम सुरू आहे. त्यामुळे येथील डांबरी रस्त्यावर बांधकाम मजुरांनी त्यांची घरे थाटली आहेत. कला महाविद्यालयात प्रवेश करण्यासाठी मार्ग राहिलेला नाही.

आमच्या 'शाकम कनेक्ट' ग्रुपने ही जागा सर्वसामान्यांच्या उपयोगात यावी व या ठिकाणी आर्ट भवन उभारण्याची मागणी केली आहे. या संदर्भात विभागीय आयुक्तांना निवेदनही देणार आहोत.

- किशोर निकम, माजी विद्यार्थी

हैदराबाद मुक्तिसंग्रामानंतरच्या मराठवाड्यातील शासकीय जागांवर शासनाचीच मालकी आहे. कुणीही येईल व मालकीचा दावा करेल, यात काहीही तथ्य नाही.

- डॉ. उमाकांत दांगट, विभागीय आयुक्त

सार्वजनिक बांधकाम विभागाच्या अभियंत्यांसोबतही बोलणे झाले. मात्र, त्यांनी अतिक्रमण ताब्यात असलेल्या जागेवर झाले नसल्याचे सांगितले.

- डॉ. निधी पांडेय, जिल्हाधिकारी

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

शहरात क्रीडा सुविधांचा अभाव

August 28, 2015, 9:06 pm

≫ Next: कौशल्य विकास, तंदुरुस्तीकडे लक्ष हवे

≪ Previous: रातोरात कारवाई

$

0

0

sudhir.bhalerao@timesgroup.com

ऑलिंपिक तसेच आंतरराष्ट्रीय आणि राष्ट्रीय पातळीवर पदक विजेते खेळाडू घडवण्यासाठी राज्य शासनाने क्रीडा धोरण आखले. शंभर कोटींची तरतूदही केली, परंतु या धोरणाची अंमलबजावणी क्रीडा विभागामार्फत गांभीर्याने होत नसल्याने हजारो उदयोन्मुख खेळाडूंची खेळातील 'करिअर' घडताना दिसत नाही. लहान वयातच खेळाडू घडू शकतो. त्यासाठी शाळा, महाविद्यालयातच क्रीडा सुविधा आधुनिक असण्याची नितांत गरजेचे आहे, परंतु अपवादात्मक शैक्षणिक संस्थांमध्ये आधुनिक क्रीडा सुविधा उपलब्ध असतात. शाळांमधील परिस्थिती तर अधिकच विदारक आहे. महापालिकेच्या शाळांकडे तर मैदानेही नाहीत. या शाळांमधून अनेक गुणवान खेळाडू हे शहराचे प्रतिनिधित्व करतात. खेळाच्या पायाभूत सुविधाच नसल्याने मनपाच्या ७९ शाळांमधील खेळाडूंना खेळात करिअर करण्याची का इच्छा व्हावी, हाच मोठा प्रश्न निर्माण होतो.

औरंगाबाद शहर आणि जिल्ह्यात शासकीय, खासगी शाळांची संख्या जवळपास चार हजार आहे. ३०-३५ लाखांपेक्षा अधिक विद्यार्थी तेथे शिक्षण घेतात, परंतु यापैकी काही हजारच विद्यार्थ्यांमध्ये खेळाची गोडी निर्माण होते. कारण अनेक शाळांमध्ये खेळाला फारसे प्रोत्साहन दिले जात नाही. क्रीडांगण, क्रीडा सुविधांचा अभाव, साहित्यांची उणीव, तज्ज्ञ प्रशिक्षकांचा अभाव अशी अनेक कारणे दिसून येतात. मोजक्याच शाळांमध्ये चांगल्या दर्जाची क्रीडांगणे तयार केली जातात. सरावासाठीही योग्य पद्धतीचे मैदान नसल्याने खेळाडूंना असेल त्या जागेवर मैदान आखून सराव करावा लागतो. शहरी भागात विविध ठिकाणी अनेक खेळांची स्वतंत्रपणे प्रशिक्षण केंद्र चालवली जातात. ग्रामीण भागातील खेळाडूंना अशा प्रकारच्या सुविधा मिळतच नाहीत. साहजिकच गुणवत्ता असूनही ग्रामीण भागातील खेळाडू एका टप्प्यानंतर मागे पडू लागतात.

शहरात अनेक लहान-मोठी मैदाने आहेत. इनडोअर खेळांकरिताही अनेक ठिकाणी सुविधा आहेत. खेळामुळे शिक्षणाकडे दुर्लक्ष होते. त्यामुळेच शासनाने खेळाडूंकरिता २५ ग्रेस गुणांची सवलत दिली आहे. त्यामुळे पालकही आपल्या मुलांना खेळण्यासाठी आवर्जून पाठवतात. गेल्या काही वर्षांत खेळाडूंची संख्या वाढत असली तरी क्रीडा क्षेत्राने आता व्यावसायिकपणा अंगीकारला आहे. कोचिंगसाठीही भरपूर पैसे मोजावे लागू लागले आहेत. जिल्हास्तरापासून आंतरराष्ट्रीय पातळीवर खेळण्यासाठी पालकांनाच निधी उभारावा लागतो. प्रामुख्याने बहुतांश खेळाडू हे मध्यमवर्गीय कुटुंबातील असल्याने त्यांना हे शक्य होत नाही. त्यामुळे दहावी-बारावीच्या काळात खेळाडूंची संख्या घटते. याच कालावधीत खेळाडू मोठी झेप घेण्याच्या तयारीत असतो आणि त्याच काळात तो खेळातून बाहेत पडतो. याचा फटका बहुतांश खेळांना बसतो.

शालेय क्रीडा स्पर्धा आयोजनासाठी आता शासनाने मोठा निधी दिला आहे, मात्र त्याचा योग्य उपयोग होताना दिसत नाही. अद्यापही शालेय स्पर्धांचास्तर उंचावताना दिसत नाही. अल्पावधीत स्पर्धा संपवायच्या हाच हेतू दिसून येतो. १४ वर्षे, १७, १९ वर्षे अशा तीन वयोगटांतील संघ तयार करण्याचे आव्हान एका अथवा दोन क्रीडा शिक्षकांसमोर असते. कमी कालावधीत शालेय स्पर्धा होतात. साहजिकच एकाचवेळी अनेक सामने घेतले जातात. खेळाडूंच्या गुणवत्तेवर त्याचा परिणाम निश्चितच होतो. शहरात जवळपास सर्वच खेळांच्या सुविधा आहेत. त्या तुलनेत तज्ज्ञ प्रशिक्षकांची मोठी उणीव प्रखरतेने जाणवते. ही सुविधा निर्माण झाली तरच शहरात निश्चितपणे पदक विजेते खेळाडू तयार होऊ शकतील.

प्रत्येक शाळेत दर्जेदार क्रीडांगणे तयार करण्याची गरज आहे आणि त्यासाठी शैक्षणिक संस्थांनी शासनाच्या क्रीडांगण विकास अनुदान योजनेचा लाभ घेतला पाहिजे. क्रीडा साहित्य, व्यायामशाळा अशा योजनेतून शाळेत सुविधा निर्माण करणे सहज शक्य आहे. क्रीडा खात्याकडे सातत्याने पाठपुरावा करण्याची आवश्यकता आहे. खेळामुळे मुलांच्या अभ्यासावर परिणाम होतो हा न्यूनगंड डोक्यातून पालकांनी काढणे गरजेचे आहे.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

कौशल्य विकास, तंदुरुस्तीकडे लक्ष हवे

August 28, 2015, 9:09 pm

≫ Next: शाळांत हवे क्रीडासंस्कार

≪ Previous: शहरात क्रीडा सुविधांचा अभाव

$

0

0

डॉ. मकरंद जोशी, आंतरराष्ट्रीय जिम्नॅस्ट पंच.

खेळाला 'रिक्रेएशन' असे संबोधले जाते. या शब्दातून पूर्ण निर्मिती वा नवीन उत्पत्ती असाही अर्थबोध होतो. त्यामुळेच क्रीडा क्षेत्रात नवनवीन खेळ विकसित होत आहेत. खेळाला आता एक 'करिअर' म्हणून बघण्याची वृत्तीही देशात विकसित होताना दिसत आहे. खेळात 'करिअर' करण्यासाठी आज अनेक होतकरू खेळाडू तयार झालेली आहेत, मात्र या क्षेत्रात करिअर करताना अनेक आव्हाने नव्या स्वरुपात उपस्थित होत आहेत. नवीन तथ्यांना सामोरे जावे लागणार आहे. काही पथ्ये ही या क्षेत्रात येणाऱ्या खेळाडू व त्यांच्या पालकांना पाळावी लागणार आहेत. राष्ट्रीय क्रीडा दिनाच्यानिमित्ताने यावर प्रकाश टाकणे आवश्यक वाटते.

सद्यस्थितीत भारतात क्रिकेटसह बॅडमिंटन, टेनिस, नेमबाजी, तिरंदाजी, कुस्ती, बॉक्सिंग, कबड्डी, फुटबॉल, बुद्धिबळ आदी खेळांना चांगले दिवस आहेत. आंतरराष्ट्रीय स्तरावरही या खेळांतील खेळाडू वर्चस्व गाजवत आहेत. तसे अॅथलेटिक्स, जिम्नॅस्टिक्स, हॉकी, टेबल टेनिस असे आणखी काही खेळही आहेत, ज्यात भारतीयांनी चांगली प्रगती केलेली आहे. अशा खेळांत जेव्हा खेळाडूंना करिअर करायचे असेल तर त्यासाठी प्रामुख्याने खेळाडूंमध्ये प्रचंड क्रीडा प्रतिभा असणे आवश्यक आहे; तसेच त्या खेळाडूंची कठोर परिश्रम घेण्याची तयारीही हवी. खेळात करिअर करण्यासाठी नियोजन करणे गरजेचेच आहे. सरावासाठी भरपूर वेळ तयारी असावी लागते. विशिष्ट प्रगती झाल्यानंतर त्या खेळासाठी आवश्यक शारीरिक तंदुरुस्ती, प्रगत प्रशिक्षण घेण्यासाठी जेथे उत्कृष्ट सुविधा आहेत, वा अॅकॅडमी आहेत तेथे जाण्याची तयारी, आपले शैक्षणिक करिअर सांभाळून खेळातील योगदान वाढवावे लागते. यानंतर सात ते आठ वर्षांनंतर या खेळात प्रगती झालेली दिसते.

जेव्हा खेळाडूला भारतीय संघात प्रवेशाची चाहूल लागते, त्यावेळची आव्हाने वेगळीच असतात. देशाची विविध परंपरेचे, दृष्टिकोनाचे खेळाडू, प्रशिक्षक यांच्याशी समायोजन करताना मानसिक दृढता, कणखरपणा, सर्वांशी जुळवून घेण्याची तयारी, मानसिक संतुलन टिकवून आपल्या ध्येयापर्यंत जाण्याची जिद्द अशी अनेक आव्हाने खेळाडूंना पेलवावी लागतात. प्रांतवाद, राज्यवाद, प्रशिक्षकांची मर्जी, संघटनेतील पदाधिकाऱ्यांचा हस्तक्षेप, सहकाऱ्यांना असलेली इर्षा, आर्थिक अडचणी, शैक्षणिक क्षेत्राचे होणारे नुकसान या सर्वच गोष्टींना खेळाडूंना तोंड द्यावे लागते. अशा कठीण परिस्थितीतून जे खेळाडू स्वतःला सिद्ध करू शकतात, जिद्दीने उभे राहातात, परिस्थितीवर मात करतात तेच यशस्वी होतात. क्रीडा क्षेत्रात व्यावसायिकता वाढू लागल्यामुळे खेळातील आव्हाने बदलली. त्यातील समस्या बदलल्य आणि स्पर्धाही प्रचंड प्रमाणात वाढत आहेत. ज्या क्रीडा प्रकारात स्पर्धा जास्त आहेत, तिकडे न जाता नवीन क्रीडा प्रकारांचा सहारा घेऊन कसेही करून स्पर्धेत पदक मिळालेच पाहिजे, अशी भावना तयार होत आहे. या बदलेल्या मानसिकतेमुळे जोखीम असणारे, अंग मेहनत प्रचंड प्रमाणात असणारे, उच्च दर्जाची स्पर्धा असणारे क्रीडा प्रकार यापासून नवीन पिढी दूर जात असल्याचे चित्र आहे आणि हे निश्चितच चिंतेची गोष्ट आहे. खेळाची, शारीरिक तंदुरुस्ती याविषयीची जागरुकता समाजात वाढत आहे, मात्र पालक आपल्या मुलांना विविध खेळांत सहभागी करण्यासाठी खेळांची निवड करताना संभ्रमावस्थेत असतात. नेमका कोणता खेळ निवडावा याचे मार्गदर्शन पालकांना मिळत नाही. शिवाय आज प्रत्येक क्रीडा संघटनेत वाद आहेत. दोन क्रीडा संघटनांच्या वादात पालक आणि खेळाडूंची फरफट होत आहे. त्यातही पालकांनी एखाद्या खेळाची निवड करुन आपल्या मुलाला खेळासाठी पाठवले तर तेथे तज्ज्ञ प्रशिक्षक आहेत का, त्या क्लबची नोंदणी धर्मादाय आयुक्त कार्यालयात आहे का, तो क्लब जिल्हा संघटनेशी संलग्न आहे का, असे अनेक प्रश्न उपस्थित होतात. काही वेळा तर क्लबमध्ये पाठवून तेथे शिकवणारेच नसतात, तर कधी वरिष्ठ खेळाडूच खेळाडूंना शिकवतात. भरमसाठ शुल्क घेऊनही अनेक ठिकाणी खेळाडूंची तंदुरुस्ती वा खेळाचे कौशल्य विकासाकडे लक्ष दिले जात नाही. ही स्थिती बदलणे आवश्यक आहे.

हस्तक्षेप नको

विद्यार्थ्याला त्या खेळातील तंत्रशुद्ध प्रशिक्षण देण्याची जबाबदारी त्या क्लबची, संघटनेची असते. त्यासाठी प्रशिक्षित प्रशिक्षक, वरिष्ठ खेळाडू, तज्ज्ञ मार्गदर्शक उपलब्ध कसे होतील यासाठी कसोशीने प्रयत्न करणे आवश्यक आहे. मैदानावरील सुरक्षितता, आधुनिक साहित्य उपलब्ध करून देणे आवश्यक आहे. हे सर्व करताना एक पथ्य पाळणे आवश्यक ठरते, ते म्हणजे पालकांनी संघटनेतील कारभारात हस्तक्षेप करू नये. पालकांनी आपले म्हणणे संघटनेतील पदाधिकाऱ्यांना जरूर कळवावे, मात्र आपल्या मुलाला प्रशिक्षण देण्यासाठी स्वतःच प्रारंभ करू नये. अन्यथा मोठा संघर्ष निर्माण होण्याची शक्यता असते.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट

शाळांत हवे क्रीडासंस्कार

August 28, 2015, 9:13 pm

≫ Next: खेळाडू दुर्लक्षाचे धनी

≪ Previous: कौशल्य विकास, तंदुरुस्तीकडे लक्ष हवे

$

0

0

वीरेंद्र भांडारकर, उपसंचालक, साई क्रीडा प्रशिक्षण केंद्र.

शालेय शिक्षणाचा खेळ हा एक अविभाज्य भाग आहे आणि खेळाला विशेष महत्त्व आहे, परंतु दुर्दैवाने भारतात खेळाला महत्त्वाचे स्थान नाही. केवळ या कारणामुळेच भारत खेळामध्ये प्राविण्य दाखवण्यात अपयशी ठरला आहे. ऑलिम्पिकमध्येही कमी पदकांवर भारताला समाधान मानावे लागते. जगामध्ये भारत लोकसंख्येत दुसऱ्या स्थानावर आहे. पन्नास टक्क्यांहून अधिक तरुण या देशात आहे. देशातील युवकांना खेळामध्ये करिअर करण्याची इच्छा आहे, परंतु त्या तरुणांना सुविधा प्राप्त होत नाहीत. किंबहुना त्यांना प्रोत्साहन मिळत नाही. त्यामुळेच त्यांचे स्वप्न धुळीस मिळवले जाते. भारतात खेळाचा कारभार हा त्या-त्या संघटनेमार्फत केला जातो. त्या संघटना स्वायत्त आहेत. या संघटनेचे पदाधिकारी एक तर नेमणुकीने किंवा लोकशाही पद्धतीने निवडून येतात. त्यातील अनेक पदाधिकारी खेळही खेळलेले नसतात. त्यामुळे खेळाडूंच्या व्यथा आणि त्यांना काय पाहिजे हे जाणून घेण्यामध्ये ते अपयशी ठरतात. अनेक वेळा असे होते की, संघटनेमधील पदाधिकारी आपल्या स्वतःच्या हितासाठी संघटनेचे नुकसान तर करतातच त्याचबरोबर खेळाडूंचेही नुकसान करतात. खेळाडूंच्या कल्याणाची भाषा ते बोलत नाहीत. स्वतःच्याच स्वार्थी प्रश्नावर ते झगडत असतात. सध्याच्या परिस्थितीत खेळाडूला मदतीची गरज असते, परंतु ही मदत त्याला मिळत नाही. भलेही तो त्यासाठी पात्र असेल.

एक महत्त्वाचे म्हणजे आपल्या देशातील शैक्षणिक संस्थांकडे क्रीडा सुविधांचा अभाव आहे. नव्हे तर अनेक शाळा व महाविद्यालयांमध्ये मैदानेही नसतात. भारतात प्रत्येक विद्यार्थ्याला खेळ खेळणे बंधनकारक केले पाहिजे. तर आणि तरच खेळाची प्रगती होऊ शकते. किंबहुना विद्यार्थ्यांना क्रीडा क्षेत्राकडे वळवण्यात आपल्याला यश मिळाले पाहिजे. युवक शारीरिकदृष्ट्या तंदुरुस्त झाला तर आपला देशही आरोग्य संपन्न होऊ शकतो. समाजाने खेळ आणि तंदुरुस्तीकडे लक्ष दिले तर हे सर्व काही शक्य आहे. भारतापेक्षा कमी लोकसंख्या असलेल्या अनेक देशांचे खेळामध्ये प्राबल्य आहे. या देशांची लोकसंख्याही कमी आहे आणि भूभागही, परंतु या देशांनी खेळाच्या प्रचार, प्रसारासाठी आणि विकासासाठी एक निश्चित असे धोरण आखले. त्या-त्या खेळांच्या अत्याधुनिक सुविधा पुरवून खेळात एक उंची

गाठली आहे.

खेळ म्हणजे कला, विज्ञान, वाणिज्य यांचा मिलाफ आहे. आपल्या देशात खेळांच्या स्पर्धा होतात आणि त्यावर कोट्यवधी रुपये खर्च केले जातात. त्यातील काही वाटा खेळाच्या प्रचार, प्रसारासाठी ठेवला तर या देशाचे क्रीडा क्षेत्राचे चित्र बदलू शकते. आता खेळ उद्योग झाला आहे. खेळाडूंना शासकीय नोकऱ्यांतही संधी मिळू लागली आहे. केवळ त्या खेळाडूला आंतरराष्ट्रीय पातळीवर पदक जिंकायचे आहे. पदक जिंकले की त्याच्याकडे नोकरी आपसूकच येते. भारतातील खेळाडूंमध्ये जगज्जेत्याला हरवण्याची क्षमता आहे. भारतासारख्या जास्त लोकसंख्या असलेल्या देशांमध्ये चॅम्पियन खेळाडू तयार करण्याची नर्सरी झाली पाहिजे, पण त्यासाठी दीर्घकालीन नियोजन आवश्यक आहे. आपल्या देशातील युवा वर्गाला योग्य दिशा दाखवणे आवश्यक आहे. तर आणि तरच खेळाडू उच्च पातळीवर पदक विजेती कामगिरी करतील. राज्य आणि केंद्र सरकारच्यावतीने खेळासाठी विविध योजना राबवल्या जातात. प्रशिक्षित प्रशिक्षकांच्या हाताखाली खेळाडूंना प्रशिक्षण घेण्याची संधी दिली जाते, पण हे पुरेसे नाही. समाजातील प्रत्येक घटकाने यासाठी प्रयत्न केले तर भारत निश्चितपणे एक दिवस खेळांचा बादशाह होऊ शकतो, पण त्यासाठी खेळाकडे बघण्याची मानसिकता समाजाने बदलली पाहिजे. आपल्या पाल्यांना खेळासाठी प्रोत्साहन दिले पाहिजे. किमान एका खेळात तरी त्याने प्राविण्य मिळविले पाहिजे. खेळाडू हे त्या-त्या देशाचे भूषण असतात. नव्हे ते अॅम्बेसेडर असतात. भारतातील खेळाडू पायाभूत सुविधांसाठी झगडत आहेत. ही दुर्दैवाची बाब आहे. त्यामुळे खेळाकडे बघण्याचा दृष्टिकोन बदलला तर भारत खेळामध्ये श्रीमंत होऊ शकतो. त्यामुळे युवा वर्गाला योग्य मार्गदर्शन व प्रोत्साहन देणे ही आपली जबाबदारी आहे. त्यामुळे आपला देश सुदृढ आणि सशक्त होईल.

मोबाइल अॅप डाउनलोड करा आणि राहा अपडेट